Czy jest możliwość rezygnacji z ryczałtu od spółek przed upływem 4 lat podatkowych?

 Zgodnie z interpretacją indywidulaną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 22 sierpnia 2022 roku o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.112.2022.1.BS można zrezygnować z opodatkowania cit estońskim na podstawie art. 28l ust. 1 pkt 1 ustawy CIT. Warunkiem jest to, aby rezygnacja nastąpiła z końcem roku obrotowego (podatkowego). Nie jest dopuszczalna rezygnacja z ryczałtu w trakcie trwającego roku obrotowego (podatkowego). Rezygnację można złożyć w dowolnym momencie, natomiast będzie ona miała skutek na koniec roku obrotowego (podatkowego). Składając rezygnację należy złożyć zawiadomienie do US, na formularzu deklaracji CIT-8E. Żeby złożyć takie zawiadomienie trzeba być pewnym podejmowanej decyzji.

 

Głównym obowiązkiem podatnika, który wyszedł z systemu estońskiego CIT jest zapłata podatku dochodowego w przypadku, gdy nastąpiła dystrybucja zysku.

Zgodnie z art. 28t ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik jest zobligowany do zapłaty:

- ryczałtu od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat – do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto;

- ryczałtu od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto – do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano w całości lub w części wypłaty tego dochodu lub rozdysponowano nim w jakiejkolwiek innej formie;

- ryczałtu od dochodu z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych – do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym przychody lub koszty powinny zostać zarachowane;

- ryczałtu od dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą – do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonania świadczenia;

- ryczałtu od dochodu z tytułu zmiany wartości składników majątku – do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu przejęcia, przekształcenia lub wniesienia wkładu niepieniężnego.

Jeżeli nie wystąpi dystrybucja zysku to nie wystąpi ryczałt do zapłaty. 

 

Kolejnym istotnym elementem jest podatek od tzw. różnic przejściowych. Różnice te powstają wraz z chwilą wejścia do systemu estońskiego na skutek konieczności ujednolicenia dotychczasowego rozliczenia podatkowego i bilansowego firmy. Po uzgodnieniu różnic przejściowych ma miejsce tzw. korekta wstępna, na skutek której podatnik przechodzący na estoński CIT ma obowiązek wykazania wartości przychodów i kosztów do opodatkowania w załączniku CIT-KW, który składa się wraz z zeznaniem rocznym CIT-8. Wedle art. 12 ust. 1 pkt 12 ustawy o CIT do przychodów podlegających opodatkowaniu zalicza się przychody, które powstały w okresie opodatkowania w ramach estońskiego CIT w części nieuwzględnionej w wyniku finansowym netto podatnika za dowolny rok tego okresu zgodnie z przepisami o rachunkowości. W kwestii kosztów, które mają wpływ na wysokość podatku do zapłaty, zasada jest analogiczna. W myśl bowiem art. 16 ust. 1 pkt 48c ustawy o CIT do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków, odpisów, rezerw i innych kosztów poniesionych w okresie obowiązywania estońskiego CIT i uwzględnionych w wyniku finansowym netto podatnika za dowolny rok tego okresu zgodnie z przepisami o rachunkowości.

 

Gdyby rezygnacja z estońskiego CIT nastąpiła po upływie czterech lat stosowania tej formy opodatkowania, to nie wystąpi podatek od różnic przejściowych do zapłaty, ponieważ zobowiązanie podatkowe co do zasady wygasa w całości.

 

Dodatkowo, trzeba mieć na uwadze, że ustawodawca nie przedstawia jednolitego stanowiska w zakresie prawa do wyjścia z systemu estońskiego CIT przed ustawowym czteroletnim terminem. Możliwość rezygnacji, wynika z interpretacji indywidulanej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dn. 22 sierpnia 2022 roku o sygn. 0111-KDIB1-1.4010.112.2022.1.BS. W związku z powyższym najbezpieczniej byłoby wystąpić z wnioskiem o interpretację indywidulaną w celu zabezpieczenia się w tym zakresie przed ewentualną zmianą stanowiska organów w przyszłości.  

 

W sytuacji niespełnienia warunku zatrudnienia w drugim roku prowadzenia działalności mamy sytuację skutkującą z utratą prawa do opodatkowania CIT estońskim z końcem roku podatkowego. Oznacza to, że ustawowo należy wyjść z cit estońskiego. W tym przypadku, jeżeli spółka utraci prawo do opodatkowania w formie cit estońskiego spółka może ponownie wybrać opodatkowanie w tej formie dopiero po upływie 3 lat podatkowych, a dokładniej nie wcześniej niż po upływie 36 miesięcy, następujących po roku kalendarzowym, w którym spółka utraciła prawo do opodatkowania estońskim CIT. Natomiast w przypadku w przypadku utraty prawa do opodatkowaniem w formie cit estońskiego konieczne jest wyliczanie zaliczek na CIT wstecz.